Όλες οι αυτοκινητοβιομηχανίες κάνουν δοκιμές και πειράματα για τα μελλοντικά αυτοκίνητα αλλά τα περισσότερα από αυτά καταλήγουν στο...καλάθι των αχρήστων. Ας δούμε λοιπόν τι έκανε η BMW. Το συγκεκριμένο project είχαν αναλάβει τρεις από τους πιο διακεκριμένους μηχανικούς της BMW, οι Lange, Fischer και Weisbarth που διέπρεψαν από τα μέσα της δεκαετίας του '70 μέχρι και τις αρχές της δεκατίας του '90. Ο Lange μάλιστα είχε δημιουργήσει τον V12 κινητήρα, Μ70 που είχαν οι Σειρές 7 και 8. Θέλοντας κάτι παραπάνω ζήτησε τη βοήθεια του Fischer και έτσι ξεκίνησε το "κρυφό project" που αφορούσε την Σειρά 7. Ύστερα από έξι μήνες δουλειά ο Fischer δημιούργησε τον έτοιμο για παραγωγή V16 κινητήρα, χωρητικότητας 6,7 λίτρων! Και όλα αυτά εν έτη 1987 παρακαλώ! Ο κινητήρας απέδιδε τα λίγα για σήμερα 408 άλογα στις 5200 στροφές ανά λεπτό και 624 Nm ροπή στις 3900. Το αποτέλεσμα ήταν εντυπωσιακό καθώς ο νέος κινητήρας απέδιδε 100 άλογα παραπάνω από τον 5αλιτρο V12. Ο V16 τοποθετήθηκε σε μια χρυσή 7αρα με αποτέλεσμα το project να είναι γνωστό και ως "Goldfish". Το κυριότερο πρόβλημα που αντιμετώπιζαν οι μηχανικοί ήταν φυσικά το πως θα χωρούσε ένας τόσο μεγάλος κινητήρας στην E32, γι' αυτό και μετέφεραν σύστημα ψύξης στο πίσω μέρος του αυτοκινήτου. Έτσι έπρεπε να δημιουργήσουν νέους αεραγωγούς και γρίλιες στο πίσω μέρος για να γίνεται σωστά η ψύξη του θηριώδους κινητήρα. Αυτό έγινε εφικτό με ένα άνοιγμα ανάμεσα στα πίσω φώτα αλλά είχε ως αποτέλεσμα να μικρύνουν τα φώτα της όπισθεν και της ομίχλης. Η "Super 7" ήταν έτοιμη για παραγωγή αλλά το οκ από τη διοίκηση δεν ήρθε ποτέ. Και αφού στη σημερινή εποχή οι κινητήρες τείνουν να μικραίνουν λόγω καταναλώσεων και ρύπων, δεν θα υπάρξει πιθανότητα να δούμε έναν V16 από την BMW.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου